met·a·neph·ros. (mĕt′ə-nĕf′rŏs′) Treći i poslednji organ za izlučivanje koji se razvija u embrionu kralježnjaka Kod ptica, gmizavaca i sisara zamenjuje mezonefros kao funkcionalni organ za izlučivanje i razvija se u bubreg odrasle osobe. [meta- + grčki nefros, bubreg.]
Šta je mezonefrični i metanefrični bubreg?
Mezonefros se razvija formiranjem mezonefričnih tubula iz srednjeg mezoderma, glavni je organ za izlučivanje tokom ranog embrionalnog života (4-8 nedelja). Metanefros nastaje kaudalno od mezonefrosa u petoj sedmici razvoja; to je trajni i funkcionalni bubreg kod viših kralježnjaka.
Zašto se bubreg naziva metanefričnim?
Dio nediferenciranog srednjeg mezoderma u kontaktu sa vrhovima granastog ureternog pupoljka poznat je kao metanefrogeni blastem. Signali koji se oslobađaju iz ureternog pupoljka induciraju diferencijaciju metanefrogenog blastema u bubrežne tubule.
Koja je funkcija metanefričnog bubrega?
Metanefrični bubreg sisara je veoma složen organ koji filtrira otpadne proizvode iz cirkulacije, održava elektrolitski i pH ravnotežu telesne tečnosti, mineralizaciju kostiju, krvni pritisak i sastav krvi Mnogi od ovih radnji obavlja nefron: ponovljena funkcionalna jedinica bubrega.
Da li su ljudski bubrezi mezonefrični ili metanefrični?
Posljednja faza razvoja bubrega počinje oko pete sedmice gestacije. U ovoj fazi se formiraju metanefrični blastem i ureterni pupoljci. Kroz gestacijski period razvijaju se potpuno funkcionalni nefroni, mokraćna bešika i uretra. Ljudski bubreg je metanefros
